Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης "Αντώνης Τρίτσης"

    28η Οκτωβρίου! Ήμασταν όλοι σπίτι και αποφασίσαμε να πάμε την βολτούλα μας μαζί με τα κουμπαράκια μας. Σε εμάς εδώ στο Καματερό είναι αρκετά πάρκα σχεδόν δίπλα μας. Φυσικά ενα αγαπημένο είναι το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης "Αντώνης Τρίτσης". Μας αρέσει γιατί κατ' αρχήν ο γιός μου έχει μια αγάπη στις πάπιες και στον Τρίτση είναι πάρα πολλές και πανέμορφες. Μας αρέσει γιατί έχει ξύλινα τραπεζάκια για πικ νικ αν το θελήσεις. Αν θέλεις καφεδάκι είναι οι δυο καφετέριες και μπορείς να πιεις το καφεδάκι σου, να φας το τοστάκι σου και να ξεκουράσεις τα μάτια σου βλέποντας την όμορφη λίμνη. Παλαιότερα είχε άλογα αλλά πλέον τα έχουν πάρει από εκεί. ΔΥΣΤΥΧΩΣ.

Παλεύοντας με την κατάθλιψη !

     Πάει πάρα πολύς καιρός που έχω να αναρτήσω στο Blog μου. Διαγνώστηκα με κατάθλιψη κάτι που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα περνούσα στη ζωή μου. Η αλλαγές του τελευταίου χρόνου μου έπεσαν βαριές. Μέρα με τη μέρα βυθιζόμουν στις σκέψεις μου χωρίς να καταλαβαίνω ότι μου έκανε κακό. Κολλημένη σε μια οθόνη, παρακολουθώντας ταινίες απλά για να μην μιλάω με κανέναν. Το τηλέφωνο που χτυπούσε με εκνεύριζε γιατί με έβγαζε από τον κόσμο που είχα βυθιστεί. Το κουδούνι του σπιτιού μου επίσης. Μου έλεγαν οι πολλοί κοντινοί μου ότι θα έπρεπε να με δει ψυχολόγος και εγώ αρνιόμουν  πεισματικά. Μέχρι που μια μέρα η μητέρα μου ήρθε να πάρει τον γιο μου για λίγες μέρες για να ξεκουραστώ. Σκέφτηκα φοβούνται μήπως κάτι κάνω στο παιδί μου? Ήταν η στιγμή που είπα ας πάω σε έναν ψυχολόγο.

   Τελικά όλοι είχαν δίκιο. Ο ψυχολόγος μου έδωσε χάπια τα οποία τα πήρα για λίγες μέρες μα με έκαναν να νιώθω "φυτό"! Έτσι αποφάσισα μόνη μου να το παλέψω, Η δύναμη είναι μέσα μου. Πήρα λοιπόν βιβλία, άρχισα να βγαίνω από το σπίτι, πήγα διακοπές για ένα μήνα με την οικογένειά μου και τελικά μπορώ να πω πως νιώθω καλύτερα. Άρχισα να κάνω πάλι αυτά που αγαπώ και νιώθω καλύτερα. Το χρωστάω στο παιδί μου να είμαι καλά.