Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Τα καλύτερα Χριστούγεννα ...!

 
   Τα Χριστούγεννα πάντα φέρνουν νοσταλγία, αναμνήσεις, μια μεγάλη οικογένεια γύρω από ένα μεγάλο τεράστιο τραπέζι γεμάτο με τις καταπληκτικές πίτες της γιαγιάς μου και άλλα τόσα πολλά φαγητά, γέλια και πάντα 3 ταψιά με γλυκά. Μπακλαβάς, καρυδόπιτα και κανταΐφι.
   η γιαγιά μου : Τι να πω γι' αυτή τη γυναίκα. Από μωρό επειδή μεγάλωνα μαζί της την φωνάζω μαμά. Αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Κάθε που ερχόταν ο Δεκέμβρης πηγαίναμε στο βουνό και κόβαμε κλαδιά μεγάλα από πεύκο και κουκουνάρια. Πηγαίναμε σπίτι, δέναμε τα κλαδιά τα οποία γινόντουσαν ένα τεράστιο μπουκέτο και τα στερεώναμε σε μεγάλη γλάστρα. Ύστερα με μπογιά βάφαμε τα κουκουνάρια. Κόκκινα και άσπρα πάντα και τα αφήναμε να στεγνώσουν, Δέναμε με σύρμα τα κουκουνάρια και τα τοποθετούσαμε στο δέντρο. Για γιρλάντα παίρναμε το βαμβάκι και κομματάκι κομματάκι, το ενώναμε και γινόταν κι αυτό μέρος από το μπουκέτο με τα πεύκα. Αυτό ήταν το δεντράκι μας. Κοιτώντας το δέντρο μου δεν ξέρω ποιο ήταν ομορφότερο. Αυτό με τα φανταχτερά στολίδια ή εκείνο με τα λίγα στολίδια που όμως ήταν τόσο γεμάτο αγάπη. Χμμ..! Μάλλον διαλέγω εκείνο που δυστυχώς δεν έχει φυλαχτεί μια φωτογραφία. ίσως γιατί πιστεύαμε θα το κάνουμε για πάντα.





   Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα έβγαζε τα μεγάλα ταψιά κι άρχιζε τα γλυκά. Το μπακλαβά ακόμα τον θυμάμαι και τον φτιάχνω! Τα σκέπαζε όλα και τα φύλαγε μέχρι να έρθει η μέρα. Τα λιγουρευόμασταν όλοι και καμιά φορά εμείς τα παιδιά κάτι κερδίζαμε με τις γλύκες στη γιαγιά. Όταν ερχόταν η μέρα μαζευόμασταν γύρω στα 11 άτομα και γινόταν χαμός.
 
  Ύστερα η Πρωτοχρονιά. Το βράδυ πάλι γιορτή και χαρά, Το πρωί της πρωτοχρονιάς ανυπομονούσαμε να ξυπνήσουμε αφού όλα τα μικρά κοιμόμασταν μαζί και τρέχαμε στο δέντρο να δούμε τι μας είχε φέρει ο Άγιος Βασίλης. Μην φανταστείτε τίποτα σπουδαίο. Από ένα παιχνιδάκι και δίπλα ένα πουγκί γεμάτο με καραμέλες, σοκολατάκια, μπισκότα και από ένα μικρό χαρτζιλίκι. Το κάθε πουγκί είχε το όνομα του κάθε παιδιού. Πόσο ευτυχισμένα ήμασταν μόνο στην ιδέα πως ο Άγιος Βασίλης είχε επισκεφθεί το σπίτι μας. Αυτό σήμαινε πως ήμασταν καλά παιδιά όλο το χρόνο.
   Μεγαλώνοντας όλα αυτά χανόντουσαν. Τα άτομα γύρω από το τραπέζι λιγόστεψαν, ο Άγιος Βασίλης δεν ερχόταν για τα μεγάλα παιδιά πια. Βέβαια όλα αυτά είναι προίκα μέσα μου, τα θυμάμαι με γλύκα και νοσταλγία. Τι δεν θα έδινα να το ζήσω για άλλη μια φορά. Ή έστω να κάνω τα πάντα να τα ζήσουν τα παιδιά μου. Πιστεύω πως το όμορφο παραμύθι των Χριστουγέννων μικρούς μεγάλους μας κάνει καλύτερους.
 Εύχομαι αυτή η ζεστασιά που φέρνουν στην καρδιά μας οι γιορτές αυτές να μείνει για όλο το χρόνο στις καρδιές μας. Όμορφες και γλυκές γιορτές να έχουμε. Ήρεμες και γεμάτες αγάπη.!

 Πολλά φιλιά

Polina

   

4 σχόλια:

  1. Πολύ γλυκιά ανάρτηση! Τα Χριστούγεννα γεννούν, όμορφες αναμνήσεις που τις κουβαλάμε για πάντα μέσα στην καρδιά μας και τις μοιραζόμαστε με τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας....
    Από το Cristmas link party της Αλεξίας (momyof6) έρχομαι.
    Καλές γιορτές με υγεία & αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι γλυκό και όμορφο κείμενο, γεμάτο από τρυφερές αναμνήσεις!
    Μακάρι να μείνουν τέτοιες όμορφες αναμνήσεις και στα δικά μας παιδιά...

    Με το καλό να δεχτείτε το μωράκι σας και Καλά Χριστούγεννα!

    Σε ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σου στο λινκ πάρτυ μου.

    Αλεξία-momyof6

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Tι ωραια που τα λες :-)

    με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο λινκ πάρτυ του momyof6

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ευχαριστώ κορίτσια μου. Να είστε καλά! <3 <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή